Lees hier alles over de motoren, verbruik en duurzaamheid van de Mercedes-Benz C-Klasse.
Wat premium uitstraling betreft kunnen maar weinig auto's tippen aan een Mercedes-Benz . Want wie wil er nu niet achter die beroemde driepuntige ster rijden? Het enige probleem voor de Mercedes-Benz C-Klasse was altijd de stevige concurrentie in de compacte zakelijke klasse van de Audi A4 en de BMW 3 Serie . Maar dankzij zijn comfort, relaxte rijbeleving en niet te vergeten de betrouwbare indruk die hij maakt heeft de C-Klasse zowel nieuw als gebruikt altijd veel liefhebbers aangetrokken. Met de generatie die in 2014 werd geïntroduceerd heeft Mercedes de lat nog hoger gelegd. Deze C-Klasse staat op een nieuwe bodemsectie die voor meer ruimte voor de inzittenden en betere rijeigenschappen zorgt en bovendien maakt hij de sier met een compleet nieuw ontworpen en kwalitatief hoogwaardiger interieur én exterieur. Het zal geen verrassing zijn dat de dieselversies het meest in trek zijn. De C200d biedt voor het gros van de gebruikers voldoende pit en haalt tot wel 1 op 25,6. De C220d is echter iets levendiger en bijna net zo zuinig en schoon als de kleinere variant, en dat maakt hem tot de meest geliefde versie van de hele reeks. De C250d is weliswaar opvallend kwiek, maar hij verbruikt ook meer brandstof en is daarom minder populair. De reeks benzineversies begint bij de C200 , een model met soepele en toereikende prestaties, en wordt bekroond met de C43 en C63 AMG – twee modellen waarbij pure snelheid en eersteklas rijeigenschappen hoger scoren dan comfort en een gunstig verbruik. Hybride rijden kan met de C350e , met benzinemotor en elektro-ondersteuning, die in 2017 aan het gamma werd toegevoegd. Al eerder was er de C300 hybride, waarin de elektromotor gecombineerd wordt met een dieselmotor. De dynamische eigenschappen en het rijcomfort liggen bij deze C-Klasse op een hoger niveau dan bij zijn voorgangers, ook al stuurt de Benz niet zo scherp als zijn twee belangrijkste concurrenten. Hij stelt overigens teleur qua raffinement, want rijgeluiden en – met name bij de dieselversies – motorgeluiden klinken duidelijk in het interieur door. De C-Klasse blijft onverminderd een degelijke en betrouwbare auto, met keuze uit tal van uitvoeringen, rijk uitgerust en met allerlei eersteklas veiligheidsvoorzieningen. Voeg daarbij nog zijn hoge restwaarde en het zal duidelijk zijn dat deze Mercedes de moeite van het overwegen waard is.
Als de auto eenmaal is gekocht, valt het met de overige kosten best mee. De dieselversies zijn het zuinigst, even afgezien van de hybride variant die officieel wordt opgegeven voor een verbruik van 1 op 47,6. De populairste versie, de C220d, haalt in bepaalde uitvoeringen 1 op 24,9 – bijna net zo zuinig als de C200d die op zijn best 1 op 25,6 scoort. De benzineversie C200 verbruikt gemiddeld 1 op 18,8, een en ander afhankelijk van de maat van de gemonteerde velgen en banden, en zijn uitlaatgasemissie bedraagt 123 g/km, een acceptabele waarde voor een model in deze categorie. De onderhoudskosten van een C-Klasse kunnen hoog uitvallen en dat geldt ook voor de prijzen van vervangingsonderdelen.
Deze generatie van de C-Klasse is eigenlijk nog te nieuw om een goed oordeel te kunnen vellen over zijn betrouwbaarheid, maar de eerste tekenen duiden erop dat hij op dat gebied beter scoort dan zijn voorganger. Met name de dieselmotoren zijn heel degelijk en ook al een tijdje in gebruik; ze waren in 2017 wel onderwerp van een vrijblijvende terugroepactie om via een software-update de uitstoot van stikstofoxide verder terug te dringen.
Voor wie in de markt is voor een benzineversie van de C-Klasse, is de geijkte keuze eigenlijk vooral de C200 met zijn 184 pk sterke viercilinder-in-lijn, die in vergelijking met zijn dieselbroertjes wat zwak overkomt en ook niet genoeg raffinement biedt om hem te prefereren boven de dieselmotoren. De C43 en C63 AMG zijn echte high-performance modellen met een hard geveerd onderstel die vooral liefhebbers van auto's met prestaties en rijeigenschappen op het niveau van een supercar zullen aanspreken. Ze zijn erg prijzig in de aanschaf en kosten ook veel qua brandstofverbruik en onderhoud. In 2015 werd het basismodel C160 aan de reeks toegevoegd. De C400 is met zijn standaard vierwielaandrijving een mooi potent alternatief voor de AMG-versies. De 1,6-liter motor in de C200d is zuinig, redelijk beschaafd en relatief soepel, maar levert iets te weinig vermogen om de C-Klasse adequaat voorwaarts te stuwen. De 2,1-liter C220d is een betere keuze, aangezien deze bijna net zo zuinig en goedkoop te rijden is maar ook meer vermogen biedt. De C250 wil nóg beter vooruit, maar wel ten koste van een hoger brandstofverbruik. Qua uitrustingsniveau omvat het modellenprogramma de prima uitgeruste basisversie – met klimaatregeling, cruise control, een DAB-radio en achteruitrijcamera –, de Ambition, de Prestige – met parkeersensors en een opgewaardeerd interieur – en de AMG-versies welke echter vooral cosmetisch zijn opgeleukt en de meerprijs niet per se waard zijn. Interessant zijn ook de Lease en Business Editions die veel uitrusting bieden tegen een destijds aantrekkelijke nieuwprijs.